GERARD J.

Woont in: Ministersbuurt

Sinds: 2004

EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
De lekkerste maaltijd at ik in Japan, waar ik met mijn vrouw op vakantie was, vier jaar geleden. We zaten in een bergdorpje in een soort bed & breakfast. We dachten dat het eten redelijk eenvoudig zou zijn, maar later bleek dat dit een bekende plaats was om te eten en daar hebben we de beste maaltijd in heel Japan gehad. Het ontbijt bestond al uit tien tot twaalf schaaltjes, dus we riepen meteen: “Kunnen we hier vanavond ook eten?” Dat kon en toen stond er, serieus, een tafel met minstens twintig kleine schaaltjes met allerlei dingen. Dat vrouwtje stond ook de hele dag in de keuken volgens mij. Sommige dingen werden ter plekke gemaakt, zoals een gerecht dat in een bananenblad werd gevouwen en op een brandertje werd gezet. Dat werd langzaam warm terwijl je andere dingen zat te eten. Het moet enorm veel werk zijn geweest om alles klaar te maken en ook een enorme afwas hebben gegeven.

EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Dat had een bordje van Sanne moeten zijn. Toen ze vijf was, had ze dat bordje beschilderd met een Jip & Janneke ontbijtbord als voorbeeld en dat was best goed gelukt. Ik ben er pas later bijgekomen, toen Sanne twaalf was en dit was een van de borden die in gebruik waren. Ik leerde Sanne kennen als een behoorlijk slimme puber die al websites bouwde en dat ze ook een klein kind was geweest, kon ik alleen maar afleiden uit de kinderdingen hier in huis, waaronder dus dat bordje. Helaas is het bordje gesneuveld. Het voorbeeld hebben we nog wel. En Sanne is intussen een op zichzelf wonende meid met een universitaire opleiding en een goede baan.

FAVORIETE MANIER VAN ETEN
We nemen ons voor om aan tafel te eten, maar dat doen we bijna nooit meer. Meestal zitten we op de bank met een schaaltje eten, te praten over de dag. Onze bank leent zich ervoor om languit op te liggen. We verdelen ons bezoek dan ook in mensen die meteen hun schoenen uitdoen en heerlijk op de bank plaatsnemen en mensen die netjes op het randje blijven zitten. Soms verschuiven ze ook van de ene naar de andere categorie.

ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Sander Francken, de regisseur van Bardsongs. Dat was één van de mooiste films die ik ooit gezien heb. De film vertelt drie verhalen uit drie verschillende werelddelen met muziek en filmbeelden uit die streek. Toen ik de film zag, was ik zelf net met verhalen vertellen begonnen en hoewel ik de film maar één keer gezien heb, was dat genoeg om de verhalen na te kunnen vertellen met alle details. Ik zou met hem graag van gedachten wisselen over de keuzes die hij heeft gemaakt bij het maken van deze film. En dan gerechten uit die drie streken eten: India, Afrika en de Himalaya.