Woont in: Ministersbuurt

Sinds: 2014

EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Ik denk vaak terug aan een maaltijd in Rome, twaalf jaar geleden. Achteraf gezien was dit de eerste maaltijd van de vriendengroep die ik nu heb. We zaten op dezelfde middelbare school in Terneuzen, maar in verschillende klassen, dus niet iedereen kende elkaar. Toevallig belandden we bij onze Rome-reis aan dezelfde tafel en we hadden zo’n leuke avond dat we de rest van de reis samengeklit bleven als vriendengroep. Wat we toen aten, weet ik niet eens meer. Het zal wel pasta geweest zijn, maar wat, geen idee.

EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Bij verjaardagen en feesten, maar ook vaak op zondag, was dit het bord waar mijn oma de taart of de gevulde koeken op serveerde. Mijn oma vond dat alles er op zondag beter uit moest zien dan op andere dagen en dan kwam dit bord uit de kast. Ik heb het bord sinds haar overlijden, zes jaar geleden, en gebruik het ook voor taart en koek.

FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Aan een mooi gedekte tafel, met vrienden of familie. Mijn broer en schoonzus wonen hier in de buurt en komen regelmatig eten. Bij iemand anders eten vind ik eigenlijk nóg leuker. Het eten smaakt lekkerder als een ander voor je kookt.

ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Piet Mondriaan, omdat ik houd van zijn schilderijen. Dan zouden we het natuurlijk over zijn werk hebben en hoe hij daartoe is gekomen: hij is van figuratief naar heel abstract gegaan. Hij was ook antroposofisch; toen hij in Zeeland woonde, zat hij regelmatig te mediteren op het strand. We zouden dan gebraden kip eten of zo, comfort food, niet te ingewikkeld. Of juist in vakjes? Ja, haha, dat zou ook leuk zijn: vierkante aardappels. Zijn atelier zag er trouwens wel compleet zo uit, alles was doorgevoerd in die stijl van vakken en rechte lijnen, dus dat zou daar wel passen. Vierkante aardappels van een vierkant bord.