Woont in: Olofsbuurt

Sinds: 1991

EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Voor vrienden die ik één keer per jaar zag, had ik een keer een enorme pan met vlees gemaakt, waarop die vriendin zei: ‘Je weet toch dat ik vegetariër ben’. Ik schrok en zij was stikverontwaardigd dat ik dat vergeten was. Ik heb toen snel wat garnalen uit de vriezer getrokken en daar wat van gefabriceerd, terwijl haar man, die eindelijk vlees had, samen met een van hun dochters aanviel op die pan met vlees. De andere dochter was ook vegetariër. De pan is schoon leeg gegaan, terwijl ik voor een weeshuis had gekookt.

EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Mijn vader heeft heel lang in Delft bij de Gistfabriek gewerkt als hoofd import en export van de gist. Hij kwam dus veel bij bakkers en zo kreeg hij op een gegeven moment dit houten bord met de tekst ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’ erin uitgesneden. We hadden thuis een Tomado-broodtrommel aan de muur en dit bord belandde daar op en kwam tevoorschijn op momenten dat er gasten kwamen en ook met Pasen. Dan werden er twee rijtjes witte en bruine boterhammen dakpansgewijs op het bord gelegd en als het heel chic was, kwamen er krentenbolletjes naast en mijn moeder legde er ook wel beschuiten bij. Ik gebruik het bord een enkele keer, maar ik weet zeker dat ik het vanaf nu weer intensiever ga gebruiken.

FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Aan tafel met vrienden, met mooi servies, zilveren bestek en sinds kort ook messenleggers.

ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Een partner, alleen weet ik nog niet wie dat is. Waar we het dan over zouden hebben? Over het leven, over hoe het écht met de ander gaat. Aan tafel eten leent zich er ook voor dat je echt aandacht voor elkaar hebt en dan komen ook de verhalen los over wat je bezig houdt. Ik zou dan kip klaarmaken in de römertopf met een scheutje wijn, knoflook en kruiden.