
LIESJE

ANNIE R

CONNOR

FERENC

JANNA A

ANKE

WIEKE

MAUD

RENSKE

ALIE

DANIELLE

JOKE

GERARD J.

PAUL




LIESJE
Woont in: de Ministersbuurt
Sinds: 2012
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Dan denk ik aan de tijd dat ik samen met mijn moeder bij mijn Opa en Oma inwoonde. Oma en mijn moeder kookten om beurten; ik gaf niet zo om een warme maaltijd. We hadden het fijn met elkaar.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Dit bord staat in mijn appartement. Maar eigenlijk gebruik ik het niet voor de warme maaltijden. Want we eten altijd gezamenlijk in de eetzaal.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Ik geef niet zo om warm eten. Wel lust ik heel graag appelmoes en perenmoes.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Met mijn oudste dochter uit Bennebroek. En ik zou dan graag samen met haar op een andere locatie willen eten. Met appelmoes erbij!



ANNIE R
Woont in: de Ministersbuurt
Sinds: 2013
EEN MAALTIJD OM NOOIT TE VERGETEN
Door mijn moeder klaargemaakt; zuurkoolstamppot met spek en jus. Heerlijk was dat!
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Dit boterhambordje is al heel oud en hoort nog bij mijn servies dat ik had. Ik ben er zuinig op, zou het jammer vinden als het kapot zou vallen.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Ik zit tijdens het eten altijd samen met andere bekende bewoners. Dat vind ik fijn, zo met elkaar.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Mijn dochter Anja die in Pijnacker woont. Ik zou dan graag rodekool willen eten met aardappelpuree en balletjes gehakt en jus. Wat ik ook weer eens zou willen eten is lammetjespap, net zoals vroeger klaargemaakt.



CONNOR
Zit op school in: de Olofsbuurt
Sinds: 2016
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Ik had een keer op mijn verjaardag patat en biefstuk met rode wijn saus.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Dat heb ik niet.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Als ik iets eet met noedels dan eet ik met stokjes en anders met mijn handen.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Mijn overgrootoma van mama 1 kant.



FERENC
Eet in: Het Westerkwartier (Open Maaltijd in Buurthuis de Wending)
Sinds: 2011
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Als er wat te vieren valt ga ik wokken met familie. Leuk zo’n lopend buffet met heerlijke kippetjes.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Het is een oud/antiek bord uit de erfenis van mijn oma. Gekleurd met vogels en hangt nu aan de muur. Een mooie herinnering aan mijn oma.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Ik ben graag één keer per week bij de Open Maaltijd in Buurthuis de Wending. Gezellig met elkaar bijpraten. Het eten is altijd lekker.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Met regisseur Paul Verhoeven. Samen praten over films en dan vraag ik hem hoe hij zo ver is gekomen. We hebben denk ik veel gemeen.



JANNA A
Zit op school in: de Olofsbuurt
Sinds: mijn geboorte
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
In Osterijk.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Op de grond met je handen.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Britte Scholte.



ANKE
Woont in: de Ministersbuurt
Sinds: 2016
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Mijn opa was bijna 100 en vond het altijd leuk om te komen eten. Hij probeerde dan van alles. Dus ook een keer paella, maar hij snapte niet helemaal hoe je dat moest eten. Dus de afgekloven kippenbotjes legde hij gewoon weer terug in de schaal met paella.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Dit is een bord van mijn eerste servies. Alles is stuk, dit is het allerlaatste bord. Het is Volendams aardewerk. Ik ga het nu ophangen in mijn keuken.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Nu met mijn bord op schoot op de bank. Ik heb nog geen grote tafel, die ga ik binnenkort laten maken zodat we straks met onze drie zonen en aanhang aan tafel kunnen eten.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Mijn eerste baas. Tijdens de verhuizing kwam ik brieven van hem tegen. Hij is naar Frankrijk geëmigreerd en daarna heb ik hem nooit meer gezien. Hij is inmiddels overleden.



WIEKE
Zit op school in: de Olofsbuurt
Sinds: 2011
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Pannenkoeken met stroop en suiker
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Mijn oma overleed en toen kreeg ik bord van haar.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Met mijn handen lekker kliederen.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Over Over Overgroot oma.



MAUD
Woont in: de Ministersbuurt
Sinds: 2014
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Dat was het kerstdiner. Onder studenten in Delft kan het kerstdiner het hele jaar door worden gehouden. Alle mensen van het huis en vaak ook oud-huisgenootjes komen dan met een date in een bepaalde outfit en je eet dan ook wat specialer. Iets meer dan een jaar geleden hebben wij hier een kerstdiner gedaan met als thema ‘Nederlandse spreekwoorden’. We hadden sushi, een soepje, hoofdgerecht en tiramisu. Ik was met mijn vriend verkleed als ‘jong geleerd – oud gedaan’: ik als oud omaatje en hij als jonge nerd met een stapel boeken en een geplakt brilletje. Een huisgenoot en haar vriend waren als ‘de aap komt uit de mouw’ met apenmaskers en allebei een mouw waar ze in zaten. Anderen hadden er twee gecombineerd: huilen met de pet op – een pet met traantjes – en peentjes zweten, oftewel bossen wortels onder de oksels. En er was ook iemand verkleed als ‘achter de geraniums gaan zitten’, die had een kartonnen lijst om met echte geraniums erin, wat wel lastig was met eten.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Deze schaal is door een huisgenootje aan onze huisraad toegevoegd. Soms is het een rommelbak en soms halen we hem tevoorschijn en serveren we er eten op of gebruiken we hem als fruitschaal. Juist in een studentenhuis is dit een luxe mooi ding, en is het echt even speciaal als we deze schaal gebruiken in plaats van een gewone.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Als ik aan dit huis denk, is dat met vier huisgenootjes aan tafel eten met een glas wijn erbij op vrijdagavond of zo. Dat we dan wat uitgebreider hebben gekookt en de tijd hebben om bij te kletsen.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Met mijn opa die er niet meer is. Hij is gestorven toen ik nog jong was. Ik zou wel willen weten wat voor persoon hij was en wat we gemeen hebben en wat niet. Wat we dan zouden eten, weet ik nog niet, maar ik zou me in ieder geval uitsloven, haha. Mijn opa was grappig en een beetje gek, een leuke opa voor ons, als zijn kleinkinderen.



RENSKE
Zit op school in: de Olofsbuurt
Sinds: 2010
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Aardappelsalade.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Een soort eet kunstwerk maken en opeten.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Ata.



ALIE
Woont in: Ministersbuurt-West
Sinds: 1915
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
In de oorlog aten we wat je te pakken kon krijgen. We aten van alles, want we waren niet kritisch.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Het is een bordje uit een heel servies. Onze kinderen; hebben een heel servies aan ons gegeven als 25 jaar huwelijks cadeau. Van het oude servies gekocht tijdens de oorlog, was bijna niks meer over.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Ik at graag asperges met roomboter. Dat zal ik nooit vergeten. Dat vond ik zo lekker. Ik hoefde het ook niet zelf klaar te maken, want ik kocht ze bij de HEMA. Ik eet graag met mensen om mij heen, want ik heb een hekel aan eenzaamheid.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Met mijn dochter die in Wageningen woont eet ik graag samen. Ze komt eens in de veertien dagen. Ik kijk er altijd naar uit wanneer ze langskomt.



DANIELLE
Woont in: de Ministersbuurt
Sinds: 2002
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Dat was in restaurant Beluga in Maastricht, toen het net een ster had gekregen. Daar heb ik met mijn man van ’s avonds 19 uur tot ’s nachts gegeten en de hele nacht in het hotel hebben we niet geslapen, omdat we zo vol zaten van het eten en van wat we hadden beleefd. Chef-kok Hans van Wolde kwam bij ons aan de tafel, dat vond ik heel bijzonder. Het eten was heel smaakvol. Wat me nog bijstaat is dat we na afloop in een soort loungeroom een zelfgemaakte bonbon kregen met eetbaar bladgoud.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
We zijn vanuit dit huis getrouwd en van de moeder van een vriendin van mij kregen we dit bord. Hoewel de rand versierd is met een soort porseleinen slablaadjes zei ze dat ik het bord als bonbonschaaltje kon gebruiken en dat heb ik eigenlijk altijd zo gedaan. Het is van Wedgewood, daar heb ik helemaal niets mee, maar ik vind dit een schattig bord.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Aan tafel met mijn gezin. Ik houd van koken en eten. Mijn kinderen zijn 13, 11 en 8. Ze eten alles, ook als ze iets niet lekker vinden. Daar ben ik echt heel streng in, want kinderen moeten iets tien keer hebben geproefd voor ze de smaak kennen. Dus ik blijf het aanbieden en geef ook geen vervangende maaltijd.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Twee chef-koks: Sergio Herman, vroeger bekend van restaurant Oud Sluis in het Zeeuws-Vlaamse Sluis en nu van onder andere The Jane in Antwerpen, en Jonnie Boer van De Librije in Zwolle. Ik ben nog niet in hun restaurants geweest, maar zou er heel graag willen eten. Jonnie Boer maakt momenteel de omslag naar groenten in de hoofdrol en Sergio Herman staat bekend om zijn perfectionisme in de keuken; er gaat geen bord de deur uit dat hij niet gezien heeft. Met hen zou ik het gesprek aan willen gaan over eten en over smaak.



JOKE
Woont in: de Ministersbuurt
Sinds: 1991
Een maaltijd om niet te vergeten
Dat was toen ik met mijn man op vakantie was in Japan en we in een bergdorp een maaltijd kregen, bestaande uit een heleboel gerechten in verschillende bakjes. Sinds die reis zijn we thuis ook uit kommetjes gaan eten en met stokjes.
Een bord met een bijzonder verhaal
We eten al drie jaar niet meer van borden. Dit kommetje heeft mijn man gekocht in Tokio, op de laatste avond dat we daar waren. De hoofdreden om uit een kommetje te eten, en met stokjes, is dat je dan automatisch minder eet. Wij Nederlanders eten vaak door tot we een vol gevoel hebben, terwijl het beter voor je lijf is om te stoppen als je denkt: ‘Nou oké, ik kan hier wel mee verder.’ Dat zeggen de Japanners ook: ‘Eet tot je voor 80 procent vol zit.’ In dit kommetje kan inderdaad 80 procent van wat op een bord past. Bijkomend voordeel is dat je met een kommetje makkelijker op de bank gaat zitten, wat we meestal doen.
Favoriete manier van eten
Ik vind het lekker als je veel verschillende smaken hebt en een hapje van dit en van dat kunt nemen. Als we uit eten gaan proberen we ook restaurants uit te zoeken die dat bieden. Maar het liefst eet ik zelfgemaakt. Ik ben opgegroeid met groenten, vlees en aardappelen, vreselijk vind ik dat nu. Het moet allemaal apart en creatief zijn. Sowieso ben ik al dertig jaar vegetariër, dus er mag geen vlees in zitten. En het moet gezond zijn, dus niet uit pakjes en zakjes komen.
Zou graag eens eten met
Mijn beste vriendin, Marga, die in Nieuw-Zeeland woont. Ik ken haar al bijna vijftig jaar en hoewel we elkaar niet zo vaak zien, appen we wel regelmatig. Eens per een, twee of drie jaar komt ze een maand naar Europa toe en zien we elkaar. Dat is altijd heel leuk. Qua eten sluiten we goed bij elkaar aan en net als ik kan ze ook echt genieten van zelfgemaakte maaltijden.



GERARD J.
Woont in: Ministersbuurt
Sinds: 2004
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
De lekkerste maaltijd at ik in Japan, waar ik met mijn vrouw op vakantie was, vier jaar geleden. We zaten in een bergdorpje in een soort bed & breakfast. We dachten dat het eten redelijk eenvoudig zou zijn, maar later bleek dat dit een bekende plaats was om te eten en daar hebben we de beste maaltijd in heel Japan gehad. Het ontbijt bestond al uit tien tot twaalf schaaltjes, dus we riepen meteen: “Kunnen we hier vanavond ook eten?” Dat kon en toen stond er, serieus, een tafel met minstens twintig kleine schaaltjes met allerlei dingen. Dat vrouwtje stond ook de hele dag in de keuken volgens mij. Sommige dingen werden ter plekke gemaakt, zoals een gerecht dat in een bananenblad werd gevouwen en op een brandertje werd gezet. Dat werd langzaam warm terwijl je andere dingen zat te eten. Het moet enorm veel werk zijn geweest om alles klaar te maken en ook een enorme afwas hebben gegeven.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Dat had een bordje van Sanne moeten zijn. Toen ze vijf was, had ze dat bordje beschilderd met een Jip & Janneke ontbijtbord als voorbeeld en dat was best goed gelukt. Ik ben er pas later bijgekomen, toen Sanne twaalf was en dit was een van de borden die in gebruik waren. Ik leerde Sanne kennen als een behoorlijk slimme puber die al websites bouwde en dat ze ook een klein kind was geweest, kon ik alleen maar afleiden uit de kinderdingen hier in huis, waaronder dus dat bordje. Helaas is het bordje gesneuveld. Het voorbeeld hebben we nog wel. En Sanne is intussen een op zichzelf wonende meid met een universitaire opleiding en een goede baan.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
We nemen ons voor om aan tafel te eten, maar dat doen we bijna nooit meer. Meestal zitten we op de bank met een schaaltje eten, te praten over de dag. Onze bank leent zich ervoor om languit op te liggen. We verdelen ons bezoek dan ook in mensen die meteen hun schoenen uitdoen en heerlijk op de bank plaatsnemen en mensen die netjes op het randje blijven zitten. Soms verschuiven ze ook van de ene naar de andere categorie.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Sander Francken, de regisseur van Bardsongs. Dat was één van de mooiste films die ik ooit gezien heb. De film vertelt drie verhalen uit drie verschillende werelddelen met muziek en filmbeelden uit die streek. Toen ik de film zag, was ik zelf net met verhalen vertellen begonnen en hoewel ik de film maar één keer gezien heb, was dat genoeg om de verhalen na te kunnen vertellen met alle details. Ik zou met hem graag van gedachten wisselen over de keuzes die hij heeft gemaakt bij het maken van deze film. En dan gerechten uit die drie streken eten: India, Afrika en de Himalaya.



PAUL
Woont in: Olofsbuurt
Sinds: 1989
EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Studentenzuurkool, wat ik hier in Delft heb leren maken. De eerste keer dat ik het voor mijn gezin kookte, vonden ze het niet lekker, maar nu lusten we het allemaal graag. De zuurkool wordt gekookt in bier en met aardappelen erbij maak je er stamppot van. Daar gaat dan veel vlees bij: gehaktballetjes, rookworst en spek. In de kerstvakantie maak ik het nog wel eens. Dan gaat er geen pils in, zoals vroeger, maar een lekkere herfstbok. De kinderen komen er graag voor naar huis.
EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Dat is een Delfts blauw sierbord van Breda, de stad waar ik vandaan kom. We hebben een verzameling sierborden op de wc hangen van Delft, Breda en van Dordrecht, waar mijn vrouw vandaan komt. Dit bord van Breda hebben we in Delft op de rommelmarkt gevonden. Op diezelfde wc hangt ook een tegeltje van Delft dat de oma van mijn vrouw Els ooit als souvenir gekocht heeft en twee kopergravures die van de andere opa en oma van Els zijn geweest. Zij hadden het natuurlijk in de pronkkamer hangen, maar wij vinden de wc wel een grappige plek.
FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Aan tafel. Dat hebben we eigenlijk altijd zo gedaan.
ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Met Barack Obama, dat lijkt me wel een interessant persoon om écht mee te praten en zo te weten te komen hoe hij is als mens en niet als voormalig president van Amerika. Ik zou van hem wel willen weten hoe het gekomen is dat hij de hoge verwachtingen die hij heeft gewekt niet heeft kunnen waarmaken. Heeft hij het presidentschap dan overschat, of is het alleen maar een verkiezingspraatje geweest? Ik zou met hem ook wel die studentenzuurkool kunnen eten; ik denk niet dat hij dat vaak eet. Of lasagne, dat vind ik ook leuk om te maken.