WIL

Woont in: Ministersbuurt

Sinds: 1962

EEN MAALTIJD OM NIET TE VERGETEN
Dat was onlangs bij mijn buurvrouw Daniëlle met haar man en kinderen, een spontane uitnodiging. Daniëlle had op de markt een grote spitskool gehaald en daar had ze toch zo iets lekkers van gemaakt. De grote bladeren had ze even geblancheerd en daar een rolletje van gemaakt met gehakt, een uitje en gesneden spitskool erin. Aan tafel was het wel volle bak met haar man en hun drie kinderen erbij, maar heel gezellig. Het zijn ook leuke, hartelijke kinderen.

EEN BORD MET EEN BIJZONDER VERHAAL
Ik had een heel mooi art deco-servies in de kast staan. Daar aten we ook van. Op een dag had mijn man zin in chocola, dat in diezelfde kast lag. Hij wilde een stuk afbreken op de plank, maar die viel daardoor naar beneden. Mijn hele servies aan gruzelementen. Ik zie hem nog staan bij de kastdeur, zo bedremmeld dat ik verschrikkelijk moest lachen. “Ben je dan niet boos?” vroeg hij. “Natuurlijk niet, dat doe je toch niet expres?” “Ik zorg wel dat je een nieuw servies krijgt,” zei hij meteen. Van het art deco-servies zijn nog wel een paar dingen over, zoals dit grote bord.

FAVORIETE MANIER VAN ETEN
Met mijn man samen, maar die is er niet meer. Ik kook wel voor mezelf hoor, anders blijf ik niet gezond. Maar niet meer met eerst een kaasje op tafel en een wijntje erbij. Ook het soepje vooraf en toetje na heb ik er afgehaald. Maar ik zorg wel dat ik groenten en eiwitten eet. Af en toe bak ik champignons, aubergine en paprika, dat doe ik dan in drie potjes en zo heb ik drie keer iets lekkers voor bij de jus van het vlees. Ik eet aan tafel, dat heb ik nooit anders gedaan. Een boterhammetje ’s middags kan nog wel bij de televisie, maar avondeten doe ik altijd aan tafel.

ZOU GRAAG EENS ETEN MET
Mijn moeder, zij was ook zo’n lekkerbek. Ze stond de hele morgen in de keuken, natuurlijk ook omdat we met een groot gezin waren. Mijn moeder was van het ouderwetse koken met veel boter: boerenkool, varkenskarbonaadjes en gehaktballen met lekkere jus. Alles wat een vet randje had, werd bij mijn moeder op haar bord gelegd. Met haar zou ik wel weer hete bliksem willen eten, met appel. We zouden dan over vroeger praten, bijvoorbeeld hoe ze mijn vader had leren kennen.